باور كنيم كه گناه بدبوست
آبروی افراد حق‌الله هست، امانت الهي است كه به دست ماست
﴿وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾ از پليدي بپرهيز، اين هجرت تا قيامت هست. ممكن است در يك عصر ما جهاد بيروني نداشته باشيم، اما جهاد دروني تا قيامت هست، هجرت هم تا قيامت هست، فرمود از هر پليدي مهاجرت كن
اینکه خداوند فرمود: ﴿وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ﴾ از پليدي بپرهيز، اين هجرت تا قيامت هست. ممكن است در يك عصر ما جهاد بيروني نداشته باشيم، اما جهاد دروني تا قيامت هست، هجرت هم تا قيامت هست، فرمود از هر پليدي مهاجرت كن.
ما دلمان مي‌خواهد پاك باشيم و در وسوسه‌ها پيروز باشیم، اوايل ممكن است يك مقدار سخت باشد ولي يك مقدار كه جلو رفتيم به آساني از گزند وسوسه شيطان نجات پيدا مي‌كنيم. قصص انبيا را كه خدا نقل مي‌كند به ما راهكار نشان مي‌دهد كه اين راه، رفتني است؛ گاهي انسان به جايي مي‌رسد كه كار براي او آسان مي‌شود. بالاخره راه باز است، ما مي‌خواهيم اگر حوزوي هستيم به آساني به مقام اجتهاد برسيم، اگر دانشگاهي هستيم به آساني به مقام
باور كنيم كه گناه بدبوست، اگر يك مقدار انسان جلو برود بوي بد گناه را استشمام مي‌كند، امام معصوم فرمود: «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ لَا تَفْضَحَنَّكُمْ رَوَائِحُ الذُّنُوب» با استغفار خود را معطّر كنيد، گناه بدبوست يك وقت مي‌بينيد رسوا مي‌شويد!
استادي برسيم، اين راه شدني است؛ خداوند در ما شوق ايجاد مي‌كند، استعداد عطا مي‌كند، موانع را برطرف مي‌كند و هر كسي در هر سِمَتي باشد اين راه برايش باز است.
باور كنيم كه گناه بدبوست، اگر يك مقدار انسان جلو برود بوي بد گناه را استشمام مي‌كند، امام معصوم فرمود: «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ لَا تَفْضَحَنَّكُمْ رَوَائِحُ الذُّنُوب» با استغفار خود را معطّر كنيد، گناه بدبوست يك وقت مي‌بينيد رسوا مي‌شويد! اين آبروي مؤمن حقّ او نيست، حقّ خداست، هيچ كس حق ندارد آبروي خودش را از بين ببرد، آبروي ما مثل خونِ ما نيست اگر كسي را كُشتند اولياي دَم مي‌توانند رضايت بدهند از قاتل صرف‌نظر كنند، اما اگر خداي ناكرده به عصمت و عفت كسي تجاوز عمدي شد، آنجا رضايت كسي مطرح نيست، پدر رضايت بدهد، شوهر رضايت بدهد، مقبول نيست؛ اين پرونده همچنان باز است، زيرا آبروي هر كسي، حيثيت و عفت و حجاب هر كسي، اين حقّ الله است نه حقّ الناس؛ اين امانت الهي است كه به دست ماست.
وقتي خداي سبحان مي‌خواهد آبروي مؤمن را حفظ كند چرا ما با دست خودمان آبرويمان را حفظ نكنيم؟! به ما فرمود كاري نكنيد اين حيثيت شما از بين برود، مگر ما مجازيم آبرويمان را بريزيم؟! اگر كسي كاري كرد كه آبروي خودش را ريخت اين دو گناه كرده است: يكي حقّ مردم را از بين برده است که مثلا اختلاس کرده، يكي حقّ الله را زير پا گذاشته است، زيرا آبروي او حقّ خداست و او به عنوان امانت داده است.
اگر مؤمنين عزيزند به عزّت الهي است، اين عزّتي كه داريد براي خداست، شفاعت و قدرت و قوّت و امثال ذلك هم همين‌طور است، همه اين كارها نشان مي‌دهد هر چه ما داريم يا مال ماست كه آن مال هم تمليك الهي است يا امانت ماست. لذا ما كه مي‌توانيم همتاي فرشته بشويم چرا خود را ارزان بفروشيم، راه براي همتاي فرشته شدن باز است.
http://www.jahannews.com/news/500708
|